Bir Masal...

Eskiden büyüklerin anlattığı ve hafızamda kaldığı kadarıyla Muğla şivesi ile bir masal paylaşmak istedim. 

Tan tan gabecik, beni aldaten bubecik masalı

Kıtlık mı varmış u zaman, nasıl deyem sene. Bir adamla bir gadın varmış .Gadın, çocuk duğup büyüdükten sonra gendi çocuğunu istememiş. Gocasına sürekli: "Bunu at gel, bunu at gel, bunu at gel" dermiş. Bir gün baba da biniyor eşeğe, torba da hazırlamış. İçine ekmek, su, bir çift de gabak. Çocuğu da bindirmiş eşeğe. Tağa gitmişler. Tağa varınca çocuğu indirmiş eşekten: "sen bunu yiyego, ben odun edeyim" demiş. Adam çocuktan biraz uzaklaşınce, yanında getirdiği gabakları ağaca asmış. Özgerden de kabaklar birbirine çarpmaya başlamış. Çocuk bu sesleri duydukça, "bubam odun ediyo" dermiş. Akşam karanlık çökmüş. Gelen giden yok. İki denen gabak birbirine çarpıpduru. O zman da: "Tan tan gabecik, beni aldaten bubecik" diye ağlamaya başlamış. Sonra ak sakallı, pamuk yüzlü bir dede çocuğun yanına gelmiş. Dede sormuş "neden ağlıyorsun?". Çocuk da anlatmış dedeye, "babam odun yapmaya geldi, babam yok" demiş...

Masalın gerisini hatırlamıyorum. Sanırım büyükleri sinirlendiren bir yaramazlık yaptığımızda anlatırlardı. İbret olsun da bir daha yaramazlık yapmayalım diye. Korkutmak için yani :)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Zephyros (Zefiros) Kimdir?

Yerel Lezzetler

Yerel Lezzetler 2